ยอดบุญ

กายอยู่ที่ไหน ใจอยู่ที่นั่น จึงจะเสกสรรสุขได้เต็มตัว

จิตกับกายจะตรงกัน ต้องหมั่นเจริญสติ

คนเราเป็นทุกข์ เพราะเดินตามทางของกิเลส

เดินทางโลกเหมือนเดินทางลื่น

ความโกรธ เปรียบดังไฟเผาใจให้ทุกข์

ความหลง บังใจให้มืดบอด

พระธรรมเปรียบดังดวงประทีป

ความรู้อยู่ในตำรา ถ้าไม่ศึกษาปัญญาก็ไม่เกิด

จิตที่ขาดสติ ย่อมมีอันตรายอยู่รอบด้าน

จิตที่ฝึกดีแล้ว นำความสุขมาให้

มีสติกับปัจจุบัน สร้างสรรค์สุขตลอดเวลา

จิตติดอยู่กับเรื่องใด ต้องไขออกจะได้ไม่ทุกข์

มีทุกข์เพราะมีเรา ไม่มีเรา ก็ไม่มีอะไรให้ทุกข์

ธรรมชาติสร้างสมดุล เพื่อเกื้อกูลทุกสรรพสิ่ง

ชีวิตเป็นไปตามเหตุปัจจัยที่เคยสร้าง

ทำกรรมอย่างไรไว้ ก็ต้องได้รับผลกรรมอย่างนั้น

ยอมรับความจริง แล้วปล่อยวางใจจะว่างเป็นสุข

ปล่อยวาง ช่างเขา ช่างมัน

เพราะขาดปัญญา จึงชอบนินทาคนอื่น

จองเวรไม่วาง ยิ่งสร้างทางทุกข์แก่ตน

ด่าเขาแล้วเขานิ่ง พาเราดิ่งลงสู่นรก

คนไม่มีหลักธรรม ชีวิตก็ตกต่ำล้มเหลว

แรงคาถา ฤาจะสู้แรงกรรม

หมดกรรมก็หมดเกิด

ขาดสติเมื่อใด ความทุกข์ก็ครองงำใจเมื่อนั้น

จิตสบาย กายสงบ จะพบสุขแท้

จงกล่าวแต่คำดี สร้างมงคลไว้ที่ปาก

ยึดพระพุทธเป็นหลักใจ จะมีชัยในทุกที่

รีบฝึกสมาธิภาวนา ก่อนเวลาของชีวิตจะหมดลง

ถ้าใจเราดีแล้ว ทุกอย่างดีหมด

พอใจในสิ่งที่มี ดีกว่าเป็นเศรษฐีเงินกู้

แก้ทุกข์ง่ายๆ แค่ตื่นรู้อยู่กับปัจจุบัน

สุขมีแน่ แค่มีสติอยู่กับปัจจุบัน

อายุยืนแค่ไหนก็ต้องตายในที่สุด

จะไปเกิดที่ไหนไม่ต้องคิด จงฝึกจิตให้มีสุขก็พอ

มนุษย์เป็นเทวดาได้ ถ้าจิตใจมีธรรม

ขาดสติรู้ปัจจุบัน ความสุขจะพลันหายไป

จิตที่มีกำลังแข็งแกร่ง ย่อมทนแรงกระทบได้มาก

ปล่อยวางทุกอย่าง ก็ว่างจากทุกข์

จิตใจขาดสติปัญญา เหมือนลำกำพร้าขาดพ่อแม่

สวดมนต์ดลสุข

คำบูชาพระรัตนตรัย

บทกราบพระรัตนตรัย

บทนอบน้อยพระพุทธเจ้า

บทไตรสรณคมน์

บทสรรเสริญพระพุทธคุณ

บทสรรเสริญพระธรรมคุณ

บทสรรเสริญพระสังฆคุณ

บทมงคลสูตร

บทธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

บทพระคาถาชินบัญชร

บทแผ่เมตตาให้ตนเอง

บทแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์

บทแผ่ส่วนบุญส่วนกุศล

บทกรวดน้ำแบบยาว

บทกรวดน้ำย่อ